غرغرغرغرغرغرغر

سه شنبه ۶ مهر ۹۵ نیلو

امتحان دادم!

شبش خوابم نبرد و این نشون میده مغز من از زمانی که کنکور دادم ذره ای بزرگتر نشده، خیلی از خودم ناامیدم...

دوست ها، دوستی های از جنس دانشگاه پیرم کردن

از مایه گذاشتن برای آدم هایی که شعور فهمیدن ندارن خسته شدم

از بخشیدن آدم هایی که لیاقت بخشش ندارن خسته شدم

دانشگاه علاوه بر اینکه مغز منو تک بعدی کرد و تمام خلاقیتای منو گرفت، دوستای خوبمم گرفت

حس میکنم داشته هامو دارم دونه دونه از دست میدم :(

هرچی برمیگردم نگاه میکنم میبینم من در حق کسی کار اشتباهی نکردم که الان دوستایی که فکر میکردم مثل خواهرم هستن اینجوری شدن

+شکر...

۴ ۰
۸ نظر
پریسآتیس (:
۰۶ مهر ۱۰:۱۳
یه چند وقتی به خودت استراحت بده
به هیچی فڪر نڪن
تفریح ڪن، بخند ! گردش برو
پیاده روی
خونه برقص !
هوم؟

پاسخ :

آره خوبه
اما مشکل حل میشه به نظرت؟

بای پولار
۰۶ مهر ۱۱:۰۵
برای من دوران کارشناسی دوران پر باری بود از لحاظ رفیقای خوب و دوستای با مرام و معرفت. اون قدر که دیگه حالم به هم می خورد از بچه های دبیرستان و کاملا قطع رابطه کردم باهاشون. اما خب بعد تموم شدنش جدایی افتاد بینمون و دوران مزخرف ارشد. دقیقا حالات تو رو پیدا کردم. نه تنها باعث شد درسم رو نیمه کاره ول کنم که از خیلی جهات دیگه هم بهم ضربه زد. طوری که بزرگترین پشیمونیم توی زندگیم قبول شدن ارشد توی اون دانشگاه خراب شده ی فردوسیه.

پاسخ :

من خیلی همچین چیزیو دیدم بین خودم و دوستای دبیرستانم!
همه اون اوائل فک میکنن بچه های دانشگاه بهتر از دوستای دبیرستانشونن اما بعد 2 3 سال میفهمن چقدر اشتباه کردن و دوباره برمیگردن سراغ رفیقای دبیرستان!
خیلی سخته میفهمم...

یوسف
۰۶ مهر ۱۲:۴۰
واسه من برعکس بود، دوره دانشگاهم یکی از بهترین و سازنده‌ترین دوره‌های زندگیم بود. 
البته از بیشتر دوستای دوره دانشگاهم خیلی هم خوشم نمی‌اومد، از تفکراتشون، از عادت‌هاشون و ... ولی خب حتی از این آدما هم خیلی چیزا یاد گرفتم.  و البته دو سه تا دوست خوب هم پیدا کردم. ولی الان با هیچ کدوم از بچه های دانشگاه ارتباطی ندارم. فقط توی فیس بوک هستند که اونم سالی یه بار هم سر نمیزنم. کلا آدم رفیق‌بازی نیستم. 

پاسخ :

من متاسفانه خیلی دوست جایگاه مهمی تو زندگیم داره
واقعن خوش شانس بودی ;)

پریسآتیس (:
۰۶ مهر ۱۲:۵۲
نه!
تحملش راحت تر میشه فقط

پاسخ :

از این خیلی بدم میاد که من کلن یه زمانی آدم خیلی خئشحالی بودم الان واقعن مثل یه پیرزن 120 ساله شدم!

سعیمو میکنم میگردم، میرقصم، راه میرم :دی
پریسآتیس (:
۰۶ مهر ۱۲:۵۲
نه!
تحملش راحت تر میشه فقط
یوسف
۰۶ مهر ۱۴:۱۶
منم دوست خیلی جایگاه مهمی توی زندگیم داره، فقط با هر گولاخی دوست نمیشم. الان فقط یه دوست صمیمی دارم که گیتاریسته و بهم گیتار و نت خوانی  یاد داده :))) 

پاسخ :

:)))
من دوست صمیمی خیلی داشتم دونه دونه دارم کات میکنم باهاشون :))))
تهش یکی میمونه فقط!
بای پولار
۰۶ مهر ۱۵:۴۲
ولی خب برا من برعکس شما بود. دوستای دانشگاه خیلی خیلی بهتر بودند از دبیرستان. هرچند شاید به اوضاع دانشگاه ما و شهری که توش تحصیل می کردیم برمی گشت که یه خورده خاص بود.
وگرنه ارشد که رفتم فردوسی واقعا فضای حال به هم زنی داشت صدبرابر بدتر از دبیرستانم.

پاسخ :

فک کنم هرچی دانشگاه سطحش بالاتر باشه آدمای احمق توش بیشترن
آدمایی که تو ظاهر بات خوبن ولی حرف درس که میاد میشن دشمنت
الف سین
۰۶ مهر ۱۹:۰۵
سلام
یکم خوب نماز بخون حل میشه!

پاسخ :

میخونم :دی
ولی خب مشکل دوستامو حل نمیکنه!
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی
اگر نتوانی خوب بنویسی، نمی توانی خوب فکر کنی. اگر نتوانی خوب فکر کنی، بقیه به جایت فکر خواهند کرد.
اسکار وایلد
آخرین مطالب
آرشیو مطالب
پیوند ها
پیوند های روزانه
طراح قالب : عرفـــ ـــان قدرت گرفته از بلاگ بیان