جمعه ۲۸ آبان ۹۵
مثل یه قضانورد که ازسفینه پرتش کردن بیرون،
همون قدر بی تکیه گاه، همون قدر ول شده توی فضا
بدون کوچک ترین کنترلی روی خودم معلقم
بدون زمینی که زیر پام باشه انقدر میرم تا برخورد کنم به یه سیاره
...
پریسا ..
۲۸ آبان ۱۸:۵۰
گاهی اگه از تعیلق لذت ببری، از جنس رهایی اش،دوست نداری تموم بشه :-) ولی ما اکثرا دنبال رسیدن به یه جایی هستیم، مسیر رودوست نداریم، فقط به مقصد نگاه می کنیم از دور، از درون...
۲۸ آبان ۱۸:۵۰
گاهی اگه از تعیلق لذت ببری، از جنس رهایی اش،دوست نداری تموم بشه :-) ولی ما اکثرا دنبال رسیدن به یه جایی هستیم، مسیر رودوست نداریم، فقط به مقصد نگاه می کنیم از دور، از درون...
حس این عکس شبیه سقوط بود،ولی من دلم خواست برداشتم ازش رهایی باشه
Fatemeh シ.
۲۸ آبان ۱۹:۴۱
وای چقد خوب بود حس این عکسه 🙊
۲۸ آبان ۱۹:۴۱
وای چقد خوب بود حس این عکسه 🙊
باورت میشه من یه مدت شبا کابوس اینو می‌دیدم ک وقتی فضانورد بشم ممکنه پرت شم از ایستگاه فضایی بیرون ؟ 🙊
**مزگت **
۲۸ آبان ۲۰:۳۷
همین حس اگه آرامش داشته باشه خیلی خوبه!
مث رضا عطاران، ته فیلم خوابم میاد...با اون توصیف جالبش...
۲۸ آبان ۲۰:۳۷
همین حس اگه آرامش داشته باشه خیلی خوبه!
مث رضا عطاران، ته فیلم خوابم میاد...با اون توصیف جالبش...
פـریـر ...
۲۸ آبان ۲۱:۰۵
تو یه برهه ی زمانی آدما به این وضع دچار میشن...
۲۸ آبان ۲۱:۰۵
تو یه برهه ی زمانی آدما به این وضع دچار میشن...
ولی راه رهایی هم هست...
از ته دل...آرزو می کنم حالت احسن الحال بشه :)
Fatemeh シ.
۲۸ آبان ۲۱:۲۱
سقوط را عاشقم :دی
۲۸ آبان ۲۱:۲۱
سقوط را عاشقم :دی
ولی خب الان ترجیح میدم همون طوری ول بمونم تو فضا :دی
حال میده :)))
اخبارگوی هواشناسی
۲۸ آبان ۲۲:۳۲
به نظر من که نتیجه خروجی آن مرد تو رفتار شما کاملا پیداست و میشه فهمید چه تصمیمی گرفته که شما حس سقوط بهت دست داده .. از قدیم گفتن دوتا چیزو نمیشه پیش بینی کرد یکی هوای بهار و دیگری ...
۲۸ آبان ۲۲:۳۲
به نظر من که نتیجه خروجی آن مرد تو رفتار شما کاملا پیداست و میشه فهمید چه تصمیمی گرفته که شما حس سقوط بهت دست داده .. از قدیم گفتن دوتا چیزو نمیشه پیش بینی کرد یکی هوای بهار و دیگری ...
اخبارگوی هواشناسی
۲۸ آبان ۲۲:۴۰
حالا خوب است که می نویسی که یادت باشد، نمینوشتی چی میشدی؟ ؟؟؟. :))
۲۸ آبان ۲۲:۴۰
حالا خوب است که می نویسی که یادت باشد، نمینوشتی چی میشدی؟ ؟؟؟. :))
اشاره به پست زمان جادوگر است
پریسآتیس (:
۲۹ آبان ۱۴:۰۰
تهش معلوم نیست چی میشه.. ته این سقوط رو میگم.. شاید برخورد با سیاره و ستاره ای در ڪار نباشه و باشه همون معلق بودن ...
۲۹ آبان ۱۴:۰۰
تهش معلوم نیست چی میشه.. ته این سقوط رو میگم.. شاید برخورد با سیاره و ستاره ای در ڪار نباشه و باشه همون معلق بودن ...
اینجوری خیلی حس گندتری داره
مزخرف حتی ...
چند وقتی هست رها شدم اما سقوط نڪردم هنوز.. این رهایی رها شدن نیست بنظرم، فقط ول شدن ـه، جدا شدن از یه حالت عادی ـه ...
Fatemeh シ.
۲۹ آبان ۱۷:۰۹
ببین میدونی قبول دارم مسیر تا وقتی لذت بخشه ک بدونی تهش بالاخره به یه جایی می‌رسی، ولی قبول داری اگه مقصدت همون ول بودنه باشه چقد حال میده؟
۲۹ آبان ۱۷:۰۹
ببین میدونی قبول دارم مسیر تا وقتی لذت بخشه ک بدونی تهش بالاخره به یه جایی می‌رسی، ولی قبول داری اگه مقصدت همون ول بودنه باشه چقد حال میده؟
که مثلا هدفتو بذاری این ک از ایستگاه فضایی بیای بیرون و بری
هرجایی که امواج گرانشی می‌برتت و تو می‌تونی همه جا بری
وای فکرشو بکن ! یه سیستمی داشتیم ک می‌تونستیم یه عالمه نزدیک خورشید شیم یا یه عالمه ازش دور شیم!
یا مثلا فک کن می‌رسیدی به کمبرند سیارکی ! اگه می‌تونستی جون سالم بدر ببیری بین تونل سنگا، اون وقت یه تخته سنگ بزرگ برا خودت انتخاب می‌کردی، دراز می‌کشیدی روش! یه دستت زیر سرت و یه پات رو‌اون یکی! به ستاره نگاه می‌کردی، دور از آلودگی نوریو هزار تا آلودگی مسخره دیگه! بعد که استراحت می‌کردی دوباره راه میوفتادی و تخته سنگتو ول می‌کردی و می‌رفتی میگشتی ! تو بی وزنی و بی مکانی! و انقد می‌رفتی تا بالاخره یه روز یا به صورت طبیعی یا بر اثر برخورد یه شهاب سنگ بمیری! اون وقت جسم بی جونت تو فضا می‌موند و نمیدونم آیا اونجا موجودی هست که بخواد تجزیت کنه یا نه! شاید فضا هم مثه دریا جسم بی جونو پس بزنه و‌ببرتش به یه جایی ک جاذبه باشه! اون موقع ممکنه بازم به ایستگاه فضایی برگردیولی این بار بدون روح عوضش با یه کوله بار حس و تجربه ی جدید و هیجان انگیز :)
Fatemeh シ.
۲۹ آبان ۲۱:۴۷
اوم خب این صد در صد قبوله که بی هدفی نابودی و پوچی میاره
۲۹ آبان ۲۱:۴۷
اوم خب این صد در صد قبوله که بی هدفی نابودی و پوچی میاره
اما به نظرم هدفا اون قدر دور از ذهن نیستن
فقط کافیه ادم یه لحظه چشماشو ببنده و فک کنه دلش الان دقیقا میخواد که کجا باشه و همین خواستنه میشه هدف
میشه زندگی
می دونی شاید بعضیا بگن رویا پردازی کار عبثی باشه اما واقعا نیست! نه تنها کار عبثی نیس بلکه به نظرم مثه یه کاتالیزگره
رویا و فک کردن به هر چیزی که حس میکنیم تو این دنیا غیر ممکنه باید اون تو، تو مغزمون شکل بگیره و هویت داشته باشه تا دقیقا مثه یه کاتالیزگر خوب و قوی به تسریع اتفاقایی که براش تلاش میکنیم کمک کنه!
[این حرفا شعار نیس باور کن! من رو خودم امتحانش کردم و عجییییب جواب داد! عجیب!]
پریسآتیس (:
۳۰ آبان ۱۱:۱۷
سقوط تهش برخورده به نظرم .. رها میشی اما در ادامه اش همیشه افتادن و برخوردن کردن هست.. مثل یه سیب رو که ول میکنی انتهاش سقوطه، می افته، میخوره به زمین ...
۳۰ آبان ۱۱:۱۷
سقوط تهش برخورده به نظرم .. رها میشی اما در ادامه اش همیشه افتادن و برخوردن کردن هست.. مثل یه سیب رو که ول میکنی انتهاش سقوطه، می افته، میخوره به زمین ...
اما رهایی ممکنه همیشه برابر با سقوط نباشه، میتونه معلق بودن باشه ... مثل یه بادکنک ول شده ..
**مزگت **
۰۱ آذر ۲۲:۰۰
ببین
ببین خوابم میاد رو.
خیلیا میگن چرته و ال و بل و جیمبل
ولی به نظر من اونقد خوب بود که حاضر شدم به خاطرش برم سینما!
و اونقد خوب که راضی تر از صندلی بلند شدم.
آدمو میبره تو خلسه، فکر ، در عین حال طنزها و تیکه های جالبش.
ازون فیلماییه که هنوزم چندباره نگاه میکنم.
فیلمبرداری و کارگردانی و تدوین و بازی های فیلم به نظرم باعث شدن یه فیلم خوب دربیاد...
۰۱ آذر ۲۲:۰۰
ببین
ببین خوابم میاد رو.
خیلیا میگن چرته و ال و بل و جیمبل
ولی به نظر من اونقد خوب بود که حاضر شدم به خاطرش برم سینما!
و اونقد خوب که راضی تر از صندلی بلند شدم.
آدمو میبره تو خلسه، فکر ، در عین حال طنزها و تیکه های جالبش.
ازون فیلماییه که هنوزم چندباره نگاه میکنم.
فیلمبرداری و کارگردانی و تدوین و بازی های فیلم به نظرم باعث شدن یه فیلم خوب دربیاد...
بای پولار
۰۷ آذر ۱۳:۱۱
برا فضانورد رها شده سقوط معنا نداره. شاید همون در تعلیق بودن اشاره‌ی بهتری باشه براش.
من یکی که خسته شدم از این سرگردونی. خیلی وقته دلم میخواد پاهام رو به روی یک زمین سفت بذارم...
۰۷ آذر ۱۳:۱۱
برا فضانورد رها شده سقوط معنا نداره. شاید همون در تعلیق بودن اشاره‌ی بهتری باشه براش.
من یکی که خسته شدم از این سرگردونی. خیلی وقته دلم میخواد پاهام رو به روی یک زمین سفت بذارم...
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
اگر نتوانی خوب بنویسی، نمی توانی خوب فکر کنی. اگر نتوانی خوب فکر کنی، بقیه به جایت فکر خواهند کرد.
اسکار وایلد
اسکار وایلد
آخرین مطالب
آرشیو مطالب
پیوند های روزانه