شنبه ۲۴ مهر ۹۵
اگه میخواین انتقاد کنین اول ویژگی های خوب طرفو بگین!
اینجوری با گوش جان میخره حرفاتونو!
پ اومد حرف زد! اینجور که معلومه قضیه پیچیده بوده! معذرت خواهی کرد، دلایل رفتارش رو توضیح داد، تعریف کرد ازم و بعد هم انتقاد کرد! ما آدما مشکلاتمون خیلی وقتا ناشی از اینه که فکر میکنیم طرف مقابلمون وضعیت ما رو میدونه اما واقعیت اینه حتا احتمال نمیداده همچین مسئله ای برای طرفش پیش اومده!
وقتی برای رابطه هات خرج میکنی، انتظار داری! و این انتظار همون چیزیه که میتونه مسئله ساز بشه در صورتی که بیان نشه! برای مثال من از آدمای صمیمی دورم همیشه انتظار داشتم وقتایی که همدیگرو نمیبینیم ( مثلن توی تابستون که کمتر میایم دانشگاه) از هم حال بگیریم! من دو بار، سه بار، چندبار میگیرم اما اگه طرف به یه ور مبارکش حساب کنه اون آدم برای من خط میخوره! چون نشون میده رابطه براش بر اساس دیدن و ندیدنه!
خلاصه اینکه فهمیدم این رابطه خیلی ارزشمند بوده براش و دلیل رفتاراش هم این بوده که نمیتونسته با خودش کنار بیاد که چرا من توی یه موقعیت مشخص یه جوری رفتار کردم که باعث شدم اون حالش بد باشه و این سوءتفاهم بوده!
من اصولن بعد دعواها و قهر و آشتیام با آدما، دوستیام ارزشمندتر میشن چون این موقع ها ارزش دوستی مشخص میشه، امروزم فهمیدم من اونروز خیلی تند رفتم که اونجوری در مورد پ نوشتم! یعنی کل خوبیاشو گذاشتم کنار و از بدیاش نوشتم اما این آدم یه سری ویژگی خوب داره که من تا به حال توی هیچ آدمی مشابهشو ندیدم! این که رفتار توهین آمیز میکرده به خاطر ارزشی بوده که این دوستی براش داشته و فکر میکرده خراب شده!
