یه جایی خوندم:
دنیا از بلا خالی نیست. هرکس زجر میکشد این که چه زجری بکشیم دست ما است. در راه خدا، در راه لذات حلال، در راه مبارزه با دین خدا، در راه گناه؟ بهترین بلا در راه خدا است که این شیرین برای شخص شیرین است. مثل زینب که پس از وقایع عاشورا گفت چیزی جز زیبایی نمی بینم.
کلن ۴ دسته از افراد بلا می کشند:
۱-اولیا خدا در راه خدا بلا میبرند. برای دفاع از دین زندان و شکنجه میبیند. بلا ترفیع درجه او است.
۲-اهل دنیا در راه لذت حلال دنیا بلا می کشند، مثلن شخص برای خانه وسیع تر زجر بیشتر می کشد. سختی هایی که برای رسیدن به دنیا میکشیم خسارت است. این ها در قیامت از بین می روند. اگر این زحمت در راه خدا بود، اثر آن باعث ترفیع درجه ما در قیامت میشد.
۳-عدی دیگر مومن گناهکار است. آبرویش میرود و این آبروریزی کفاره گناه است(مثل آمپول که کفاره مریضی است) و جلوی گناه بیشتر را می گیرد(بازدارنده) و باید انسان خدا را برای این نوع عقوبت شکر کند زیرا که باعث کم شدن عذاب در آخرت شده است.
۴-کفار در راه مبارزه با دین خدا رنج میبرند. عذاب دنیای اینها هم مال این است در راه خدا قرار گیرند و عذاب آخرتشان کم شود.
برنامه ای که من واسه آینده م ریختم اینه که توی دسته ی دوم باشم خیلی دارم فکر میکنم که از دسته ی دوم بیرون بیام مسیرمو ببرم به سمت دسته اول.
